Clips: afgeleid
Als jonge man was mij snel opgevallen dat in het domein van de Schone Kunsten met een grote K. regelmatig het naakt ten tonele wordt gevoerd. Bij het mijzelf verdiepen in de historie van schilderwerken en de verhalen die kunst beschouwers over schilderijen vertellen, werd mij duidelijk dat er in de kunst onderscheid wordt gemaakt tussen een ‘naakt’ en plat gezegt een ‘bloot’. Een naakt is een soort verantwoord bloot. Bloot in een curturele context zo gezegt. Als je de context weet in te schatten leverd een naakt meer compassie op dan erotische gevoelens. Bij lang niet elk kunstwerk wat ik zie, is mij echter de context duidelijk hetgeen mij onbestemde fantasieën en soms verwarrende gedachten geeft. De een vindt naakt in afbeeldingen en schilderijen veel eerder verantwoord dan een ander. Enig moreel besef is bij iedereen op zijn plaats denk ik, maar hoe zit dat met kunst? Is er tegenwoordig nog kunst die een moreel praatje bij een mooi plaatje biedt.
Categorised as: clips