Tekst: Oordelen
Oordelen.
Hij kwam in eerste instantie op mij over als een middelmatig figuur. Hij verdween in het interieur van de kroeg alsof hij zich goed had gecamoufleerd. Hoewel! Hij gluurde wel angstvallig vanuit het hoekje waar hij zich had genesteld naar binnenkomende klanten alsof hij elk moment zijn boze vriendin verwachtte. Wat een slapjanus zeg. Ik weet dat ikzelf vaak teveel een entree maak bij mensen, maar om je zo oncommunicatief op te stellen, in een gelegenheid waar sociale interactie toch meestal goed valt en op prijs word gesteld. Schandalig!
Het beeld van hem veranderde enigszins toen ik hem als barmedewerker zag in een andere horecagelegenheid. Hij was stil maar werkte doelmatig. Zijn bewegingen waren afgemeten en functioneel. Zijn houding had een professionele dienstbaarheid zoals vaak op prijs wordt gesteld van een barman.
Later kwam ik hem tegen in mijn stamkroeg. Hij bleek werkend in de horeca een alcoholverslaving te hebben opgelopen waar hij voor afgekeurd was. Hij verdiepte zich in oosterse vechtkunst en las boeken over Boeddha. Hij filosofeerde over het verschil in oosterse en westerse tijdsbeleving; ik wist niet dat het verschil er was. Hij bleek acteur te zijn en wordt gevraagd voor allerlei bijrollen en voor projecten op scholen en instellingen. Bovendien bleek de man heel aardig en een heel leuk gevoel voor humor te hebben.
Ik zie hem nu nooit meer in de kroeg. Gek wat je zoal van elkaar kan denken.
Categorised as: tekst